آیا مدت مناسب برای بازوهای ما در شنا است؟

اخیراً از من سؤال شده است که آیا استفاده از اصطلاح کشش برای حرکت بازو در شنا ، اصطلاح مناسب است. اصطلاح دیگری که برای حرکت بازو پیشنهاد شد کلمه اهرم بود. در اینجا به همین دلیل است که من با استفاده از اصطلاح اهرم برای حرکت بازوی شناگر مخالفم.

کلمه اهرم به معنای استفاده از اهرم است. در بیشتر موارد ، ما از اهرم ها به عنوان چیزی فکر می کنیم که مزیت مکانیکی را افزایش می دهد- به ما این امکان را می دهد تا از یک نیروی کوچک برای بلند کردن یا جابجایی اشیاء بزرگ استفاده کنیم ، اما آنها همیشه این کار را نمی کنند.

بازو قطعاً به عنوان اهرم در شنا استفاده می شود. در واقع ، این یک اهرم کلاس III است. این بدان معناست که بار تلاش (عضلات در حال حرکت بازو و دست از طریق آب) و بار مقاومت (که عمدتاً روی دست شناگر اعمال می شود) در همان طرف کفگیر اهرم (مفصل شانه) قرار دارند.

با بازو ، فاصله بین fulcrum (مفصل شانه) و بار تلاش (درج عضلات) بازوی تلاش نامیده می شود. فاصله بسیار کوتاه است ، شاید یک یا دو اینچ ، زیرا عضلات در درج بازوی فوقانی در سر استخوان Humerus حرکت می کنند. فاصله از کف (شانه) تا بار مقاومت یا دست ، بازوی بار نامیده می شود. این فاصله بسیار طولانی تر است- بیش از 30 اینچ در بزرگسالان.

مزیت مکانیکی یک اهرم با نسبت بازوی/بازوی بار تلاش تعریف می شود. در بازوی شناگر ، مزیت مکانیکی در حدود 1/30 است ، به طور قابل توجهی کمتر از یک. مگر اینکه نسبت آن بیش از یک باشد ، مزیت مکانیکی وجود ندارد. ما نمی توانیم درج عضله را روی بازو حرکت دهیم ، اما می توانیم با خم کردن آرنج (همچنین یک اهرم کلاس III) دست را به کفپوش نزدیک کنیم. در حالی که این امر مزیت مکانیکی بازو را به عنوان یک اهرم افزایش می دهد و گشتاور را روی شانه کاهش می دهد ، این نسبت همچنان به طور قابل توجهی کمتر از یک خواهد بود. حتی اگر کسی تمام بالهای شناگر را در نظر بگیرد ، از یک نوک انگشتان به دیگری ، به عنوان یک اهرم مداوم واحد (که درست نیست) ، با کفپوش در وسط پشت (اهرم کلاس اول)بازوها هنوز مزیت مکانیکی بیشتر از یک را ارائه نمی دهند.

یک مزیت مکانیکی کمتر از یک به این معنی است که عضلات در حال حرکت بازو باید با نیروی بیشتری نسبت به مقاومت ناشی از دست و بازو در حال حرکت از طریق آب (بار) منقبض شوند. مزیت یک اهرم کلاس III ، و به ویژه یکی با مزیت مکانیکی کم ، این است که بازو را قادر می سازد دامنه حرکتی بیشتری داشته باشد و به شناگر اجازه می دهد تا دست را از بالای سر تا سمت شناگر گسترش دهد و با استفاده از نیروی شناگردر طول مسیر

ممکن است کسی تعجب کند که چرا ما آنتونی اروین را می بینیم که مدال طلای المپیک را در آزاد 50 متری با استفاده از چنین کشش عمیق در صورت استفاده از آن تکنیک ، مزیت مکانیکی کشش را کاهش داده و گشتاور را به مفصل شانه خود اضافه می کند؟بیومکانیک کشش عمیق تر عضلات بزرگتر و قوی تر لاتیسیموس دورسی و عضلات pectoralis را بیشتر از کشش خم و آلمانی بالا درگیر می کند. در حالی که مزیت مکانیکی کشش آرنج خم ممکن است بیشتر باشد ، مزایای بیومکانیکی کشش عمیق تر برای پیشران بیشتر مطلوب است. این حرکت کشیدن عمیق تر همچنین باعث کشش جلوتر (بیشتر از بازوی فوقانی در طی مراحل پیشران آسانسور و جبهه) می شود. به همین دلیل ، ما نمی بینیم که تکنیک کشش عمیق در هر رویدادی غیر از یک اسپرینت کوتاه مورد استفاده قرار می گیرد.

از آنجا که بازو یک اهرم کلاس III است و شناگر هیچ مزیت مکانیکی در حرکت در حال حرکت را ارائه نمی دهد ، فکر نمی کنم برای تعریف این حرکت باید از اصطلاح اهرم استفاده کنیم. ما برای به دست آوردن اهرم یا مزیت مکانیکی برای بازوی کشش از انرژی جنبشی بازیافت بازو استفاده نمی کنیم ، اما ما از آن برای به دست آوردن پیشران استفاده می کنیم. انرژی جنبشی بازوی بازیابی (و بدن چرخان) یک شناگر باعث افزایش تأثیر بار تلاش بر روی بازوی کشش می شود و پیش بینی می شود. هیچ پیشرانه ای از بازوی بازیابی و نه از بدن چرخان وجود ندارد. با این وجود ، از آنجا که قطعات بدن همه به یکدیگر متصل هستند ، انرژی حاصل از این دو حرکات از طریق فرآیندی به نام اتصال ، پیشرانه دست کشیدن (و لگد زدن پا) را افزایش می دهد.

مشکل این است که تعداد کمی از مربیان یا شناگران واقعاً مفهوم اتصال را درک می کنند. برای دستیابی به پیام و دستیابی به اهداف تدریس ، مربیان گاهی اوقات با استفاده از اصطلاحات یا قیاس هایی که ممکن است دقیق نباشند ، هنوز کار را انجام می دهند. به عنوان مثال ، در Club Race ، ما از قیاس سطح اکتان برای توصیف میزان خم آرنج در بازیابی بازو استفاده می کنیم. یک افزودنی سوخت مورد استفاده برای اتومبیل ها هیچ ارتباطی با بدن انسان ندارد ، اما اگر برای شناگران و والدین ما منطقی باشد و تکنیک را بهبود بخشد ، این یک چیز خوب است. در صورت استفاده از کلمه اهرم ، یا لنگر انداختن ، یا نگه داشتن آب ، یا طاق به بهبود تکنیک شناگر کمک می کند و به شنا سریعتر منتهی می شود ، من همه چیز را برای آن دقیق یا نه. برای اینکه مربیان خوبی باشیم ، باید به گونه ای ارتباط برقرار کنیم که شناگران آن را درک کنند.

سرانجام ، من می توانم درک کنم که چرا اصطلاح کشش ممکن است گمراه کننده باشد. کشش به این معنی است که نیرویی به سمت بدن شناگر اعمال می شود. فشار به این معنی است که این نیرو به دور از بدن شناگر اعمال می شود. با شروع حرکت دست ، حرکت به سمت بدن شناگر حرکت می کند (همانطور که بدن به جلو حرکت می کند). پس از رسیدن به شانه ، دست به عقب یا به دور از بدن شناگر حرکت می کند. از نظر فنی ، قسمت اول حرکت بازو ممکن است کشش در نظر گرفته شود و پایان حرکت یک فشار در نظر گرفته شود.

در حالی که من می شنوم که بسیاری از مربیان انتهای کشش را به عنوان فشار به عقب توصیف می کنند ، اگر مجبور شویم یک کلمه را برای توصیف حرکت بازوی یک شناگر انتخاب کنیم ، من هنوز آماده نیستم که اصطلاح کشش را بیرون بیاورم.